Ovo vi je lekcija iz naše tradicije. Slušaj vamo. U nas postoji verovanje da ime značenjem može da odredi osobine onoga ko ga nosi. Srpska narodna imena su većinom slovenskog porekla, a među hrišćanima su česte su i varijante grčkih i jevrejskih imena.
TOMA
Hrišćansko, srpsko nasleđe potiče iz aramejskog ‘te oma’ što vi znači „blizanac”. Od starine jedno je od popularnih muških imena po Evropi, a kasnije i Amerike i Australije, a tako zvao jedan od dvanaestorice apostola. Najraniji istorijski izvori pominju kralja Tomislava, kralja balkanskih srpskih Slovena s početka 8. veka.
DRAGANA
Staro slavenosrpsko ime čije poreklo vodi od osnove prideva ‘draga’. Oduvek je ime omiljeno u narodu. Srednjovekovna srpska vlastela ima olko oćeš imena nastalih iz ovog imenskog korena. Od njega su izvedena imena Draga, Draganče, Dragi, Draginja, Dragica i Drago.
MAJA
Ime potiče od grčkog ‘Maia’ – grčke boginje, Hermesove keve. U rimskoj mitologiji je bila boginja prirode, plodne zemlje i biljaka. Jedna je od Plejada po kojoj je nastao naziv meseca u godini, kći Atlantova i majka Merkurova. U indijskoj mitologiji je božanstvo ženske prasnage, boginja privida i razočaranja. Obično se nadeva detetu rođenom u mesecu maju. Od ovog imena izvedeno je ime Majin.
OGNJEN
Staro slovenosrpsko zaštitno ime nastalo od prideva ‘ognjen’ u značenju „plamen, vatren”. U prošlosti, dok se još verovalo da reč ima dejstvo magije, bilo je u funkciji očuvanja života deteta jer se nadevanjem ovakvog imena verovalo da vatra i munja, tada još neistražene prirodne pojave, ne mogu naškoditi detetu koje je i samo plamen, vatra.
