Stari Rimljani su se teško snalazili u kalendarima koje su pokušavali da naprave, a za onaj kakav poznajemo danas zaslužan je Julije Cezar. Ipak, prestupnu godinu nije mogao da izbegne
Sve je počelo kod starih Rimljana, preciznije inicijator svega bio je njihov prvi kralj Romul koji se dosetio da napravi kalendar koji je imao samo deset meseci. Godina je počinjala u martu, a završavala u decembru. Januar i februar nisu postojali. Naime, zima im nije bila bitna jer se njihovo bogatstvo temeljilo na sadnji i žetvi, prenosi Reader’s digest.
Dolaskom drugog rimskog kralja Numa Pompilijea na presto oko 750 godine pre Hrista, odlučili su da dodaju još dva meseca kako bi ga sinhronizovali s 12 lunarnih ciklusa. To su bili januar i februar, a imali su svaki po 28 dana. Tada je kralj odlučio da doda još jedan dan u januaru kako bi godina imala 355 dana. Međutim, kalendar je i dalje imao nedostatke.
To je funkcionisalo dobro nekoliko godina, ali ubrzo sezone nisu bile usklađene s njihovim tipičnim mesecima, odnosno godišnjim dobima. Kako bi to popravili, Rimljani su dodali još jedan mesec – Mercedonius – koji su ubacivali u kalendar svakih nekoliko godina, nakon 23. februara. Bila je to noćna mora jer je takav kalendar bilo teško pratiti.
Stvar je potom u svoje ruke uzeo Julije Cezar oko 45 godine pre Hrista. Angažovao je stručnjaka da napravi kalendar po uzoru na egipatski. U kalendar su dodali deset dana i dodatni dan u februaru svake četiri godine. Takav kalendar zadržao se do danas i zato februar ima 28 dana, odnosno 29 kada je prestupna godina.
