1. Bežanija
Ovo je najstarije naselje na teritoriji Novog Beograda. Arheološka iskopavanja dokazuju da je područje bilo naseljeno još u neolitu. Divno sremačko selo je zadržalo svoju autentičnost među novobeogradskim blokovima, sve do pred kraj XX veka. Do ne tako davno, u Bežaniji se nalazila jedina crkva na teritoriji Novog Beograda, a od nje do pravoslavne crkve u Surčinu ili Zemunu ima po tačno 7 km. Zašto? Urbana (u ovom slučaju ruralna) legenda kaže da je 7 km norma koju austrougarski vojnik može da pređe za 1 sat marširanja. Elem, pod svojim današnjim imenom Bežanija je poznata od 1512. godine, kada je područje bilo naseljeno sa 35 srpskih porodica koje su pobegle preko reke Save u Srem posle pada srednjovekovne srpske države. Otuda i naziv. Inače, jedna kafana u Bežaniji koja se zvala „Novi Beograd“ kumovala je i nazivu opštine. Ako već pominjemo Bežaniju, mora se objasniti i toponim Tošin bunar. U Zemunu je u XIX veku živeo trgovac Teodor Toša Apstolović, koji je sa godinama skoro potpuno izgubio vid. Jedne noći, sanjao je kako ispod njegovih vinograda protiče lekovita voda. Narednog jutra odlazi na vrh svog imanja i, kako bi rešio gde će kopati bunar, donosi odluku: gurnuće bure s vrha imanja, a tamo gde se ono zaustavi – iskopaće bunar. Bure se zaustavilo u blizini današnjeg studentskog grada, gde je Toša iskopao bunar. Legenda kaže da je voda bila lekovita, te da je Toša progledao.
zabaviste.com
