Da nas evolucija nije “uskratila”, seksualni odnosi trajali bi drastično duže.
Penisi u životinjskom svetu postoje u svim mogućim veličinama. Isto važi i za bakulum, kost koja se nalazi u muškom polnom organu većine sisara, pa samim tim i primatima među koje spadaju i ljudi.
Nedostatak ove kosti kod ljudi decenijama je bunio naučnike, sve dok ekipa sa Univerzitetskog koledža u Londonu konačno nije ponudila prihvatljiv odgovor.
U studiji objavljenoj od strane britanskog Kraljevskog društva, osnovna pretpostavka je da su ljudi izgubili ovu kost zbog, verovali ili ne, monogamije.
Bakulum se prvi put pojavio se u periodu pre 145 do 95 miliona godina. Evolucija “se vodila” potrebom da se produže seksualni odnosi kod vrsta gde je veća konkurencija za parenje. Jednostavno rečeno, bakulum je služio kao strukturna podrška muškarcima za duži polni odnos.
Duži seks kod vrsta među kojima je velika konkurencija između mužjaka, značila je da će jedinke imati veću šansu da oplode ženku.
Iz toga sledi, smatraju naučnici, da su ljudi izgubili bakulum nakon što je većina čovečanstva prihvatila monogamni oblik odnosa pre oko 2 miliona godina. Kraći odnosi značili su da je pomoć koske nepotrebna, jer je produžetak vrste zagarantovan i bez nje.
“Naša otkrića sugerišu da je bakulum igrao važnu ulogu u muškim reproduktivnim strategijama među vrstama u kojima su se mužjaci suočavali sa visokim nivoom seksualne konkurencije”, zaključuje se u studiji.
